Lise öğrencilerinde yabancı dil kaygısının yordanmasının amaçlandığı bu çalışmada; yabancı dil öğrenme motivasyonu, yabancı dile duyulan ilgi, öz yeterlik inancı, utangaçlık, olumsuz değerlendirilme korkusu ve yabancı dil başarısı değişkenlerinin, yabancı dil kaygısını doğrudan ve dolaylı olarak ne düzeyde yordadıklarının belirlenmesi hedeflenmiştir. Araştırmanın örneklemini 2014/2015 eğitim-öğretim yılında Kırşehir ili merkeze bağlı üç Anadolu Lisesi öğrencilerinden, amaçlı örnekleme yoluyla seçilen; 307’si kız, 263’ü erkek 570 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak Yabancı Dil Sınıf Kaygısı Ölçeğinin revizyonu, İngilizce ile İlgili Öz yeterlik İnancı Ölçeği, Utangaçlık Ölçeği, Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeği Kısa Formunun revizyonu, yabancı dil öğrenme motivasyonu ve yabancı dile ilgi anketi ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler, path analiz yolu ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, yabancı dil öğrenme motivasyonu, yabancı dile duyulan ilgi, yabancı dil başarısı, utangaçlık ve olumsuz değerlendirilme korkusu yabancı dil kaygısını anlamlı olarak yordarken öz yeterlik inancı, yabancı dil kaygısını yordamamaktadır. Bununla birlikte araştırma sonuçları; öz yeterlik inancının yabancı dil başarısı, yabancı dil öğrenme motivasyonu ve yabancı dile duyulan ilgi aracılığıyla yabancı dil kaygısını yordadığını göstermiştir. Ayrıca, utangaçlık ve yabancı dil başarısının olumsuz değerlendirilme korkusu aracılığıyla; yabancı dile ilginin yabancı dil öğrenme motivasyonu aracılığıyla yabancı dil kaygısını anlamlı olarak yordadığı bulunmuştur.

The aim of the study was to examine whether the romantic relationship satisfaction of emerging adults is predicted by their self-control levels and interpersonal relationship styles. The study group consisted of 293 individuals between the ages of 18-30 years. The Romantic Relationship Satisfaction Scale was used to measure relationship satisfaction, the Self-Control Scale was used to measure self-control behaviors patterns, and the Interpersonal Style Scale was used to measure negative communication styles. Findings revealed that romantic relationship satisfaction is predicted by self-control and interpersonal style. Positive and significant relationships were found between the reformative and experiential sub-dimensions of the Self-Control Scale and relationship satisfaction. A negative significant relationship was found between the avoidant style sub-dimension of the Interpersonal Style Scale and relationship satisfaction. The findings are discussed in the context of the current literature and various suggestions are presented.

Göç; savaş, hayat koşullarını iyileştirme çabası, etnik köken, düşünce baskısı gibi sebeplerle yer değişikliğidir. İç savaşlar, bölgesel istikrarsızlıklar, ekonomik kaygılar, düşünce baskıları göçleri hızlandırmış, göçün uluslararası bir sorun haline gelmesine neden olmuştur. Birleşmiş Milletler ’in 2022 verilerine göre, dünyada 84,4 milyon kişi zorunlu göçe maruz kalmıştır. Bu sayının 34,4’ü ülkesinden ayrılmak zorunda kalan kişilerdir. Sayının büyüklüğü, göçün yarattığı olumsuz etkiyi, ailelere verdiği zararın büyüklüğünü daha net gösterecektir. Göç, kültürden kimliğe, sağlıktan aile yapısına kadar birçok alanda etkisini gösterir. Aile, göçün etkisini en derin şekilde gösterdiği alanlardandır. En önemli etkileri yoksulluk, uyum sorunu, aile içi şiddet ve eğitim noktasında gerçekleşmektedir. Göç aile içerisinde şiddet ve boşanma gibi mevzuların artmasına yol açarken, aile içerisinde değişimi ve maddi maddi-manevi-kültürel değerler arasındaki çatışmayı da beraberinde getirmektedir. Bu çalışmanın amacı, göçün aile üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Özellikle farklı bir ülkeye gitmek zorunda olanlar için etki daha büyüktür. Araştırma sonunda dil sorunu, kültür uyumu, göç sürecinde yaşanan travma, ekonomik sıkıntı gibi başlıkların aile yapısını zedeleyici etkiye sahip olduğu görülür.

Normal olan akıl sağlığının din, felsefe, psikiyatri ve psikoloji perspektifinden ele alındığı bu çalışmada; akıl sağlığının tanımını yapmak için akıl ve sağlık kavramları tek tek değerlendirilmiş ve parçaların bütüne kattığı anlama bakılarak, bu parçaların bütünü nasıl oluşturduğu ve bütünün parçalardan nasıl farklılaştığı tartışılmıştır. Çalışmada öncelikle normal ve anormal kavramlarına değinilmiştir. Normalliğin dört farklı bakış açısı ele alınmıştır. Bunlardan ilki normalliğin sağlıklı olma ile ilişkilendirilmesi durumudur ki bu makalenin ana temasını oluşturur. İkinci görüş normalliğin olmadığı yönündedir. Bu görüşü destekleyenler normalliğin varlığından söz edilemeyeceğini dile getirmektedirler. Üçüncü görüş normalliği ortalama olarak gören istatistiksel görüştür. Bu görüşe göre normallik bir dağılımdır ve çoğunluğun yer aldığı ortalama değerler normal sayılmaktadır. Son olarak normallik bir süreç olarak görülür ve topluma uyum sağlama ile ilişkilendirilir. Bu çalışmada yukarıda bahsedilen görüşlerden yola çıkarak normallik ve anormallik kavramları incelenmiştir. Çalışmanın ikinci kısmında akıl kavramı ele alınmıştır. Çünkü normal anormal kavramlarının ortaya konulması ile akıl sağlığının normalliği tartışılacağı için aklın da tanımlanması gerektiği düşünülmektedir. Akıl kavramı felsefe, din bilimleri, psikiyatri ve psikoloji alanları ışığında tartışılarak açıklanmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda normal olan akıldan bahsedilip bahsedilemeyeceği ele alınmıştır. Aklın tanımından sonra bireylerde; doğruyu yanlıştan ayırabilme yeteneği, seçim yapabilme yeteneği, sorumluluk alma yeteneği ve eylemde bulunma yeteneği incelenerek bu kavramların akıl ile ilişkisi ele alınmış ve bu konular hakkında bilimsel bir değerlendirme yapılmıştır. Son olarak Dünya Sağlık Örgütü’ne göre sağlık ve akıl sağlığının tanımlarına bakılmıştır. Dünya Sağlık Örgütü’nün akıl sağlığı tanımından yola çıkılarak tanımın içerisinde yer alan unsurlar (kendi potansiyelini gerçekleştirme, normal-anormal stres, kişinin refahı/iyi oluşu) tek tek ele alınmıştır. Akıl sağlığının ölçütleri sayılabilecek olan bu konular psikiyatri ve psikoloji perspektifinde incelenmiş ve alan yazın ışığında tartışılmıştır.

The aim of this research is to examine the relationship between university students' perceived social support, internet addiction levels and social media addiction levels. The research was carried out with the relational survey method, one of the quantitative research methods. The study group of the research consists of 304 university students. In the study, the "Multidimensional Perceived Social Support Scale" was used to determine the perceived social support level of university students, the "Internet Addiction Scale" to determine their internet addiction level, and the "Social Media Addiction Scale" to determine their social media addiction level. In the analysis of the data, t-test, Pearson correlation analysis and multiple regression analyzes were performed. As a result of the research, there was a negative significant relationship at the level of .24 between the university students' perceived multidimensional social support scores and their internet addiction levels, while a negative significant correlation was found at the .27 level between multidimensional perceived social support scores and their social media addiction levels. In addition, a significant positive correlation of .75 was found between internet addiction levels and social media addiction levels. Regression analysis was applied in line with the data obtained and it was seen that internet addiction levels and social media addiction levels in university students explained 7% of multidimensional perceived social support. The data obtained from the research were discussed in the light of the literature.

Bu çalışma, COVID-19 sürecinde masal anlatan ve dinleyen kişilerin masala yönelik algılarının incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemini, 24 ile 56 yaş arası 7’si (%14) erkek 67’i (%86) kadın toplam 74 katılımcı oluşturmaktadır. Veriler araştırmacılar tarafından çevrimiçi ortamda hazırlanan kişisel bilgi formu ve metafor formu ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda, masallara yönelik toplam 17 kategori elde edilmiştir. Masala ilişkin kategoriler “dönüştürücü, keşif, gerçeklikten kaçış, iyileştirici, kontrol, gerçeklik bağ kurdurtucu, farkındalık, şaşırtıcı, geliştirici, adalet inancı, öğretici, hayal kurdurucu, kadim ve köklü, mümkün olma, gerçek dışı yolculuk ve rehber/kılavuz olmak üzere adlandırılmaktadır. Ayrıca salgın sürecinde masalın kullanım amaçları ve işlevlerine dair elde edilen veriler kategorileştirilmiştir. Bulgular alanyazın ışığında ele alınmış ve tartışılmış, bu doğrultuda öneriler sunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı ergenlerde duygusal özerklik, sosyal destek ve öznel iyi oluşları arasında ilişki olup olmadığını belirlemektir. Araştırmada genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini, 2014-2015 Eğitim-Öğretim yılında Konya ili Meram ilçesinde bulunan devlet ortaöğretim kurumlarında eğitim gören ergenler oluştururken, örneklemi ise eğitim görmekte olan öğrencilerden tesadüfi küme örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Bu araştırmanın çalışma grubu, 284’ü erkek, 246’sı kız olmak üzere toplam 530 lise öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri Duygusal Özerklik Ölçeği, Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Öznel İyi Oluş Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon ve Regresyon analizi kullanılmıştır. Verilerin istatistik analizi SPSS programı ile yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre ergenlerin öznel iyi oluş ve algılanan aile desteğinin duygusal özerkliğin alt boyutlarının tamamına (idealleştirmeme, bağımsızlık ve bireyleşme) katkısı varken; öznel iyi oluş ve algılanan öğretmen desteğinin sadece iki boyutta (idealleştirmeme, bağımsızlık) katkısının olduğu bulunmuştur. Bunların yanı sıra öznel iyi oluş ve algılanan arkadaş desteğinin bu alt boyutlara katkısı görülmemiştir.