Bu araştırmanın amacı ergenlerde duygusal özerklik, sosyal destek ve öznel iyi oluşları arasında ilişki olup olmadığını belirlemektir. Araştırmada genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini, 2014-2015 Eğitim-Öğretim yılında Konya ili Meram ilçesinde bulunan devlet ortaöğretim kurumlarında eğitim gören ergenler oluştururken, örneklemi ise eğitim görmekte olan öğrencilerden tesadüfi küme örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Bu araştırmanın çalışma grubu, 284’ü erkek, 246’sı kız olmak üzere toplam 530 lise öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri Duygusal Özerklik Ölçeği, Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Öznel İyi Oluş Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon ve Regresyon analizi kullanılmıştır. Verilerin istatistik analizi SPSS programı ile yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre ergenlerin öznel iyi oluş ve algılanan aile desteğinin duygusal özerkliğin alt boyutlarının tamamına (idealleştirmeme, bağımsızlık ve bireyleşme) katkısı varken; öznel iyi oluş ve algılanan öğretmen desteğinin sadece iki boyutta (idealleştirmeme, bağımsızlık) katkısının olduğu bulunmuştur. Bunların yanı sıra öznel iyi oluş ve algılanan arkadaş desteğinin bu alt boyutlara katkısı görülmemiştir.