Araştırma Makalesi    |    Açık Erişim
Uluslararası Psiko-Sosyal Eğitim Araştırmaları Dergisi 2025, Clt. 5(9) 367-375

Fitness Yapan Bireylerin Sporla Sosyalleşme Düzeylerinin İncelenmesi

Murat Atasoy, Ünal Türkçapar, Abdulselam Erdimez

ss. 367 - 375

Yayın Tarihi: Aralık 24, 2025  |   Görüntüleme Sayısı: 5/5   |   İndirilme Sayısı: 5/6


Özet

Bu çalışmada fitness yapan bireylerin sporla sosyalleşme düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın amacını gerçekleştirmek üzere literatür taraması yapılarak araştırmanın problemine ilişkin bilgiler dahilinde, fitness yapan bireylerin sosyal duygusal öğrenmeleri ve bu ilişkiyi etkileyebileceği düşünülen yaş, cinsiyet, eğitim durumu spor yapıp yapmadığı, haftada kaç saat spor yaptığı değişkenlere ilişkin bulgulara ve yorumlarına yer verilmiştir. Araştırmanın evrenini Şanlıurfa ilinde fitness yapan bireyler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 180 erkek ve 58 kadın olmak üzere toplam 238 fitness yapan birey oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında fitness yapan bireylerin spor ve sosyalleşme düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Şahan (2007) tarafından geliştirilen ‘’Spor ve Sosyalleşme Ölçeği’’ ve fitness yapan bireyler hakkında bilgi toplamak için “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırma grubundan elde edilen 238 veri, SPSS 26.00 veri analizi programının kurallarına uygun olarak kodlanmış ve cevapların kaydı yapılmıştır. Verilerin çarpıklık (-1,040) ve basıklık (1,674) değerlerine bakılarak normal dağılım gösterdiği belirlenmiş ve bu nedenle parametrik testler tercih edilmiştir. Cinsiyet ve düzenli spor yapıyor musunuz değişkenleri için Bağımsız Örneklem t-testi (Independent Samples t Test), yaş, eğitim durumu ve haftada kaç saat spor yapıyorsunuz değişkenleri için tek yönlü varyans analizi (One Way ANOVA) kullanılmıştır. Sonuç olarak cinsiyet değişkeninde erkeklerin, spor yapıyor musunuz değişkenine göre evet cevabı verenlerin sporla sosyalleşme düzeyleri yüksek çıkmıştır. Diğer değişkenlerin sonucunda ise sporla sosyalleşme düzeylerinde bir farklılık saptanmamıştır.

Anahtar kelimeler: Spor, spor ve sosyalleşme, sporun sosyalleşmedeki etkileri


Bu makaleye nasıl atıf yapılır

APA 7th edition
Atasoy, M., Turkcapar, U., & Erdimez, A. (2025). Fitness Yapan Bireylerin Sporla Sosyalleşme Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Psiko-Sosyal Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(9), 367-375.

Harvard
Atasoy, M., Turkcapar, U. and Erdimez, A. (2025). Fitness Yapan Bireylerin Sporla Sosyalleşme Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Psiko-Sosyal Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(9), pp. 367-375.

Chicago 16th edition
Atasoy, Murat, Unal Turkcapar and Abdulselam Erdimez (2025). "Fitness Yapan Bireylerin Sporla Sosyalleşme Düzeylerinin İncelenmesi". Uluslararası Psiko-Sosyal Eğitim Araştırmaları Dergisi 5 (9):367-375.

Kaynakça

    Achterbergh, L., Pitman, A., Birken, M., Pearce, E., Sno, H., & Johnson, S. (2020). The experience of loneliness among young people with depression: a qualitative meta-synthesis of the literature. BMC Psychiatry, 20, 1-23.

    Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım. E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı. (6.Baskı). Sakarya Yayıncılık.

    Arnett, J. J. (2000). Emerging adulthood: A theory of development from the late teens through the twenties. American Psychologist, 55(5), 469.

    Arnett, J. J. (2007). Emerging adulthood: What is it, and what is it good for?. Child Development Perspectives, 1(2), 68-73. https://doi.org/10.1111/j.1750-8606.2007.00016.x

    Bauer, N., & Rokach, A. (2004). The experience of loneliness in university: A cross-cultural study. International Journal of Adolescence and Youth, 11(4), 283-302. https://doi.org/10.1080/02673843.2004.9747936

    Baytar, A. (2024). Erikson'in psikososyal gelişim kuramı bağlamında kişilerarası iletişim: içtenlikli ilgi ve reddedicilik ilişkisi üzerine bir analiz [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi

    Beutel, M. E., Klein, E. M., Brähler, E., Reiner, I., Jünger, C., Michal, M., ... & Tibubos, A. N. (2017). Loneliness in the general population: prevalence, determinants and relations to mental health. BMC Psychiatry, 17, 1-7. https://doi.org/10.1186/s12888-017-1262-x

    Bingül, F., ve Çelik, E. (2021). Yalnızlığın bağlanma stilleri, beğenilme arzusu ve olumsuz değerlendirilme korkusu açısından incelenmesi. Ekev Akademi Dergisi, (85), 187-202.

    Coşkun, S., ve Kılıç, H. S. (2022). Ergenlerin internet ve akıllı telefon bağımlılığının yalnızlık, uyku kalitesi ve akademik başarı düzeyleri ile ilişkisi. Bağımlılık Dergisi, 23(4), 511-521. https://doi.org/10.51982/bagimli.1097365

    Çelik, G. N. H. (2023). Dijital platformlarda flört eden beliren yetişkinlerin ılişki doyumunun ve yalnızlık algısının bağlanma stillerine göre incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi].Maltepe Üniversitesi.

    Çetin, I., Aca, Z., Baysal, B., ve Şenaras, A. E. (2014). Üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı, yalnızlık ve özsaygı düzeylerinin faktör analizi ile incelenmesi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (46), 13-27.

    Diehl, K., Jansen, C., Ishchanova, K., & Hilger-Kolb, J. (2018). Loneliness at universities: determinants of emotional and social loneliness among students. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(9), 1865. https://doi.org/10.3390/ijerph15091865

    Duyan, V., Duyan, G. Ç., Çifti, E. G., Sevin, Ç., Erbay, E., ve İkizoğlu, M. (2010). Lisede okuyan öğrencilerin yalnızlık durumlarına etki eden değişkenlerin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 33(150), 28-41. https://doi.org/10.15390/ES.2008.782

    Eliüşük-Bülbül, A., ve Alıcı, S. S. (2022). COVID-19 pandemi sürecinde üniversite öğrencilerinin depresyon eğilimlerinin yordayıcısı olarak yalnızlık düzeyi. SEBED, 1(1), 60-73.

    Güner, T. A., Demir, İ., ve Erdem, S. (2022). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı ile akademik öz yeterlik ve yalnızlık arasındaki ilişki ve etkileyen faktörler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 12(3), 508-518. https://doi.org/10.5961/higheredusci.1139247

    Gürbüz, S., ve Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

    Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi. (2.Basım). Nobel Yayınları

    Kavlak, M., Sarılır, A. İ., ve Tönbol, B. (2022). Dijital oyun bağımlılığı yalnızlığı tetikler mi?. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 1-13. https://doi.org/10.5119/eregf.2022.18

    Keresteci, K. (2021). Üniversite öğrencilerinde internet bağımlılığı ve yalnızlık duygusu arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Gelişim Üniversitesi.

    Körler, Y. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin çeşitli değişkenler açısından yalnızlık düzeyleri ve yalnızlık ile sosyal duygusal öğrenme becerileri arasındaki ilişkiler [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.

    Mann, F., Wang, J., Pearce, E., Ma, R., Schlief, M., Lloyd-Evans, B., ... & Johnson, S. (2022). Loneliness and the onset of new mental health problems in the general population. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 57(11), 2161-2178. https://doi.org/10.1007/s00127-022-02261-7

    Mert, A., ve Özdemir, G. (2018). Yalnızlık duygusunun akıllı telefon bağımlılığına etkisi. OPUS International Journal of Society Researches, 8(1), 88-107. https://doi.org/10.26466/opus.382285

    Orenstein, G. A., & Lewis, L. (2022). Eriksons stages of psychosocial development. In StatPearls [Internet]. StatPearls Publishing.

    Özü, Ö. (2017). Genç yetişkinlik dönemi ve uyum problemleri. F. S. Çakar (Ed.), Yaşam dönemleri ve uyum sorunları (s. 333-366). Pegem Akademi.

    Öztat, F., ve Gülnar, B. (2024). Yalnızlık, olumlu ve olumsuz deneyim düzeyleri ile sosyal medya kullanım ilişkisi. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (34), 801-827. https://doi.org/10.56597/kausbed.1495136

    Peplau, L. A., & Perlman, D. (1982). Loneliness: A sourcebook of current theory, research and therapy: Perspectives on loneliness. John Wiley and Sons, 1-18.

    Sarpkaya, Y. (2022). Bireyleşme sürecinde algılanan ebeveyn tutumları ile duygu düzenleme becerileri ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişki [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi.

    Tiryaki, S. (2024). Yalnızlık ve benlik sunumu çerçevesinde sosyal medya kullanımı. The Journal of Social Sciences, 25(25), 198-212. https://doi.org/10.16990/SOBIDER.4264

    Tonkuş, M. B., Sevindik, R., Betten, F., Yılmazel, O., Temel, U. K., Korkmaz, E., ve Dilmaç, E. M. (2024). Üniversite öğrencilerinin duygusal ve sosyal yalnızlık düzeylerinin, yeme tutumlarına etkisi. Yeni Yüzyıl Journal of Medical Sciences, 5(4), 155-170. https://doi.org/10.46629/JMS.2024.164

    Topal, N., Odacı, H., ve Özer, Ş. (2023). İnternet bağımlılığı, akıllı telefon bağımlılığı ve psikolojik iyi oluş: Yalnızlığın aracı rolü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43(2), 601-639. https://doi.org/10.17152/gefad.1140695

    Traş, Z. (2019). Internet addiction and loneliness as predictors of ınternet gaming disorder in adolescents. Educational Research and Reviews, 14(13), 465-473. https://doi.org/10.5897/ERR2019.3768

    Traş, Z., Öztemel, K., ve Koçak, M. (2020). Üniversite öğrencilerinin mutluluk, yalnızlık ve sabır düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 15(22), 878-894. https://doi.org/10.26466/opus.575329

    Üzgü, M. A., Bozgüney, R., Can, B., Ozlu, M., Akat, A., Güneş, F., ve Çalık, F. (2023). Üniversite öğrencilerinin dijital bağımlılık ve yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 75-82.

    Wheaton, B. (1990). Life transitions, role histories, and mental health. American Sociological Review, 209-223.

    Yelpaze, İ. (2021). Uluslararası üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeylerinin yordayıcısı olarak bilişsel esneklik ve psikolojik sağlamlık. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 105-131.